Tai chi, opisywane niekiedy jako sztuka walki, jest niczym innym jak medytacją w ruchu. Filozofia tego systemu opiera się na wypływającym ze starożytnej medycyny chińskiej przekonaniu, że w ludzkim ciele nieustannie krąży energia, zwana chi. Stan zdrowia danego człowieka zależy zaś od tego, czy przepływa ona przez ciało harmonijnie. Jednym ze sposobów zapewnienia sobie takiego stanu rzeczy jest praktykowanie spokojnych, płynnych ćwiczeń tai chi. Mogą to być zarówno pojedynczo wykonywane pozycje, bądź też dłuższe kompozycje wielu kroków, przypominające swoistą choreografię. Mieszkańcy Zachodu, którzy nie przywiązują wagi do pojęcia chi, cenią te ćwiczenia za to, że dają możliwość wyciszenia i relaksu. Co więcej, wykonywanie sekwencji poprawia zmysł równowagi, gibkość, zręczność, koncentrację i pamięć. Jak dowodzą przykłady mistrzów tai chi, praktykowanie tych ćwiczeń znacząco wydłuża czas sprawności psychicznej i ruchowej. Można więc śmiało powiedzieć, że jest to swego rodzaju gimnastyczne źródło młodości.
